ماییم که در دیر خرابات مقیمیم
دیرینه دیریم و ز رندان قدیمیم

خلق کرم پیر مغان دام ره ماست
حقا که سگ و بنده آن خلق کریمیم

ای یوسف جان چشم همه بر گل وصلت
ماییم که از باغ تو قانع به نسیمیم

ترسا بچگان با همه علم و هنر ما
با ما ننشینند که ما بی زر و سیمیم

نقد دو جهان داو تو کردیم چو اهلی
ما همچو حریفان نه زبون طبع و لییمیم