تاچند وصل روی تو ایمه طلب کنیم
روزی بدود دل ز فراق تو شب کنیم

تا چند جام لعل نهد لب بلب مرا
ما کاسه های دیده ز خون لب بلب کنیم

مارا که دل چو غنچه ز محنت شکسته اند
با دلشکستگی چه هوای طرب کنیم

دور از قد تو چو نخل تو گرییم خون دل
چندانکه خار بادیه نخل رطب کنیم

هر ذره یی ز عکس جمال تو قبله ایست
گر رو کنیم سوی بتان زین سبب کنیم

وقت است کز هوای تو ای کعبه مراد
مجنون شویم و روی بملک عرب کنیم

اهلی نهاد روی ادب بر ره سگت
گر بی ادب زید بهلاکش ادب کنیم