۱۵۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۱۲۰

سگ توییم و بر آن در شکسته حال خوشیم
سبوی بخت شکستیم و باسفال خوشیم

ترا شکست مباد ایمه تمام که ما
به دلشکستگی خویش چون هلال خوشیم

دو روز عمر بما گر وفا کند چون نوح
نه یک دو روز که باغم هزار سال خوشیم

خیال وصل تو خوشحال میکند ما را
وصال چون ندهد دست با خیال خوشیم

نگاه کن سوی مجنون وشان خویش که ما
بیک نگاه ز چشم تو ایغزال خوشیم

کمال عشق و محبت غمست ای اهلی
خوشیم باغم و در غایت کمال خوشیم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.