هوش مصنوعی: این متن شعری است که به مخاطب توصیه می‌کند از برخی رفتارها و افکار منفی مانند ناامیدی، طعنه زدن، و نگرانی بیش از حد پرهیز کند. شاعر بر اهمیت لذت بردن از زندگی، داشتن همت بلند و پرهیز از یأس تأکید دارد. همچنین، اشاره‌ای به مفاهیمی مانند بخشش، عشق و امید به آینده دارد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی موجود در این شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات فلسفی و تمثیل‌های به کار رفته نیاز به درک بالاتری از زندگی و تجربه دارند.

شمارهٔ ۱۱۲۶

بگذر ز آب خضر و دم از جام جم مزن
اینها حکایتی است قدح نوش و دم مزن

دوزخ نه زان ماست دلا فال بد مزن
در عیش کوش و قرعه همت بغم مزن

ای آه سینه سوز مکن شعله را بلند
بر بام بی نشانی ما این علم مزن

خوبان ز خلق نازک خود کم نمی کنند
ای بی نصیب طعنه بر اهل کرم مزن

ما از کدورت این نفس سرد می زنیم
ایچشمه حیات تو خود را بهم مزن

چون ذره نا امید مشو ز آفتاب وصل
همت بلند دار و به پستی قدم مزن

ساقی ز بیش و کم نظرش بر صلاح ماست
اهلی شراب نوش و دم از بیش و کم مزن
وزن: مفتعلن مفاعلن مفتعلن مفاعلن (رجز مثمن مطوی مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۲۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.