ای چرخ پی مجلس او ز آب و گل من
جامی کن و بنویس بر آن حال دل من

گر دانه غم کاری و گر تخم ملامت
جز سبزه مهرت ندهد ز آب و گل من

من بنده این داغ غلامی که تو گویی
برنامه آزادی ات اینک سجل من

بیم است که آید پری از شوق و بسوزد
پروانه صفت بر سر شمع چگل من

یک عاشق بیدل نتوان یافت چو اهلی
کش دل نبود جانب پیمان گسل من