هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از درد عشق و رنج‌های ناشی از آن سخن می‌گوید. او از خار غم، تیر عشق، و سوز دل یاد می‌کند و بیان می‌دارد که این رنج‌ها به‌آسانی از جان و دل بیرون نمی‌روند. همچنین، او به زیبایی معشوق و تأثیر عمیق آن بر روح خود اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های ادبی و مفاهیم انتزاعی درک آن را برای سنین پایین‌تر دشوار می‌کند.

شمارهٔ ۱۱۶۰

میمیرم و خار غمت از جان نمیآید برون
خاریکه ره در جان کند آسان نمیآید برون

وه وه چه نازک میدمد گر در رخت خط سیه
بر گرد گل زین خوبتر ریحان نمیآید برون

من کشته آن کز تنم تیر تو ره در دل کند
یاران به غم کز سینه ام پیکان نمیآید برون

عیبم مکن کز سوز دل روشن ز چاک سینه ام
آتش چو سر زد شعله اش پنهان نمیآید برون

جان سوخت اهلی را ز غم دلسوز از آنشد ناله اش
در دل نگیرد هر نفس کز جان نمیآید برون
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۵۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۶۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.