هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و اخلاقی است که از مضامینی مانند می‌نوشی، عشق، تقوی، و کمک به فقرا سخن می‌گوید. شاعر از ساقی می‌خواهد که جام را پر از می کند، جهان را به خدا واگذار نماید، و به جای پرواز جبرئیل، همت بلند خود را جبرئیل کند. همچنین، از زیبایی و ملاحت معشوق سخن می‌گوید و توصیه می‌کند که با مردم با خلق نیکو رفتار شود. در پایان، از میفروش می‌خواهد که راهنمای او در تاریکی باشد و از بحث‌های بی‌ثمر دوری کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عرفانی و اخلاقی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، اشاره به می‌نوشی و مضامین عاشقانه ممکن است برای سنین پایین مناسب نباشد.

شمارهٔ ۱۱۶۸

ساقی قدح پر از می چون سلسبیل کن
کار جهان حواله بنعم الوکیل کن

پرواز جبرییل به معراج عشق نیست
فر همای همت خود جبرییل کن

صد دل کباب از نمک خوان حسن اوست
نظاره ملاحت خوان خلیل کن

شد خط سبز نیل رخش دفع چشم زخم
مصر جمال بین و تماشای نیل کن

دوری مکن ز کبر جمال ای پری ز خلق
با خلق باش و کار بخلق جمیل کن

جنت بزهد و تقوی و خیر سبیل نیست
می نوش و جرعه یی بفقیران سبیل کن

ای میفروش، خضر رهم شو بجرعه یی
در ظلمتم چراغ هدایت دلیل کن

اهلی اگر حریف می و مطربست و عشق
گو ترک بحث مدرسه و قال و قیل کن
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۶۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۶۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.