هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و پراحساس، با استفاده از تصاویر زیبا و استعاره‌های غنی، به توصیف عشق و شیفتگی شاعر به معشوق می‌پردازد. شاعر با بیان نازک‌طبعی و زیبایی معشوق، احساسات خود را به تصویر می‌کشد و از عشق بی‌حد و حصر خود سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاشقانه عمیق و استعاره‌های پیچیده است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی بیشتری نیاز دارد. همچنین، برخی از تصاویر و مفاهیم ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا غیرجذاب باشد.

شمارهٔ ۱۲۰۷

از بسکه نازک است چو گل طبع و خوی تو
خورشید ذره ذره درآید بکوی تو

ما مست نکهت تو نه امروز ای گلیم
پیش از شکفتن تو شنیدیم بوی تو

تو آتشی گرت بپرستیم عاقبت
آتش زند بخرمن ما شمع روی تو

ما تشنه چون سکندر و تو چشمه حیات
تا زنده ایم کم نشود آرزوی تو

آن شمع روشنی که چو پروانه مرغ دل
گر آتشش زنی نگریزد ز سوی تو

دیوانه ایم و با سر زلفت به پیچ و تاب
کس درنیافت سلسله مار موی تو

اهلی بجستجوی تو در عالم آمدست
خواهد شد از جهان بهمین جستجوی تو
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۰۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۰۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.