ای مصور ز کف این تخته تعلیم بنه
سجده کن پیش بت ما سر تسلیم بنه

گر سر و دست به میزان محبت داری
جان بیک نیم و جهان جمله بیک نیم بنه

ملک راحت طلبی رند و گدا باش چو من
ورنه سلطان شو و دل بر خطر و بیم بنه

آخر ای چرخ منداینهمه غم بر دل من
بار غم بر دل عشاق به تقسیم بنه

تا مرا بنده خود خواند ز غم آزادم
خسرو وقتم و گو خط بغلامیم بنه

همنشینان چو به خشت در او جان بدهم
بر سر خاک من آن خشت بتعظیم بنه

بنده خاک در سیمتنی شو اهلی
بت پرستی مکن و دل ز زر و سیم بنه