هوش مصنوعی: این شعر عرفانی از حافظ، به موضوعاتی مانند عشق، تسلیم در برابر معشوق، رندی و آزادگی، و انتقاد از دنیاپرستی می‌پردازد. شاعر از معشوق می‌خواهد که او را از غم‌ها آزاد کند و به جای تعلقات دنیوی، به عشق و تسلیم روی آورد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و انتقادی است که درک آن برای نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار است. همچنین، برخی از اشارات فلسفی و اجتماعی موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۱۲۴۵

ای مصور ز کف این تخته تعلیم بنه
سجده کن پیش بت ما سر تسلیم بنه

گر سر و دست به میزان محبت داری
جان بیک نیم و جهان جمله بیک نیم بنه

ملک راحت طلبی رند و گدا باش چو من
ورنه سلطان شو و دل بر خطر و بیم بنه

آخر ای چرخ منداینهمه غم بر دل من
بار غم بر دل عشاق به تقسیم بنه

تا مرا بنده خود خواند ز غم آزادم
خسرو وقتم و گو خط بغلامیم بنه

همنشینان چو به خشت در او جان بدهم
بر سر خاک من آن خشت بتعظیم بنه

بنده خاک در سیمتنی شو اهلی
بت پرستی مکن و دل ز زر و سیم بنه
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۴۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۴۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.