روی نیاز بر ره آنسرو ناز به
جانی که دادنی است بروی نیاز به

بر باد فتنه اطلس گل زود میرود
چونسرو ژنده پوشی و عمر دراز به

جاییکه میتوان بسگ او رفیق شد
آنجا اگر فرشته بود احتراز به

گر مرگ لازم است به خامی چرا رویم
جان سوختن چو شمع بسوز و گداز به

بهر خدا مبند در ای پیر میفروش
بر روی عاشقان در میخانه باز به

زاهد تو و نماز که ما را نیاز بس
در حضرت کریم نیاز از نماز به

اهلی صبور باش که زخم دل ترا
آخر بلطف خویش کند چاره ساز به