۱۴۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۲۹۵

چه جور بود که باز ایفلک بمن کردی
چراغ خلوت من شمع انجمن کردی

تو نیز ایشه خوبان بیاد دار این ظلم
که با رقیب علیرغم من سخن کردی

بخنده لب چو گزیدی چه حسرتی خوردیم
که پسته لب خندان شکر شکن کردی

بیکدوروزه جفا کی برون روی از دل
که سالها به محبت درو وطن کردی

به عاشقان جگر چاک کی رسی اهلی
بیکدو چاک که در جیب پیرهن کردی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۹۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۹۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.