هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از عشق و دلتنگی خود می‌گوید و از بی‌وفایی معشوق شکایت می‌کند. او خود را به موجودات و پدیده‌های طبیعت مانند خورشید، مرغ گلستان و شیشه‌ای نازک تشبیه می‌کند و از سنگدلی معشوق می‌نالد. شاعر معتقد است معشوق از ارزش عشق او بی‌خبر است.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و تشبیه‌های به کار رفته نیاز به سطحی از بلوغ فکری و احساسی دارند.

شمارهٔ ۱۳۰۸

ایشوخ مرا اینهمه دلتنگ چه داری
با من چو وفایی نکنی جنگ چه داری

خورشید صفت نامزد عشق تو شهریست
از مهر من سوخته دل تنگ چه داری

دارم بضعیفی دلی از شیشه تنک تر
ایسنگدل اندر پی من سنگ چه داری

من مرغ گلستان توام پاس دلم دار
در کشتنم ایشاخ گل آهنگ چه داری

گنجی است دل اهلی و در دست تو خاری
گویا خبرت نیست که در چنگ چه داری
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۰۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۰۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.