هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از ناملایمات روزگار و بی‌وفایی دنیا شکایت می‌کند. او بیان می‌کند که بخت و زمانه با او دشمنی دارند و دنیا همیشه در حال تغییر است. شاعر تأکید می‌کند که وفاداری را نباید از دنیای بی‌وفا انتظار داشت، بلکه باید از کسانی طلب کرد که امین و قابل اعتماد هستند. در نهایت، او اشاره می‌کند که دنیا برای کسانی که بینش و آگاهی دارند، ارزش و وقار ندارد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و انتقادی نسبت به دنیا و انسان‌هاست که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و مفاهیم انتزاعی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
غزل ۱۰
فلک با بخت من دایم به کینست
که با من بخت و دوران هم به کینست
گهم خواند جهان گاهی براند
جهان گاهی چنان گاهی چنینست
که می‌داند که خشت هر سرایی
کدامین سروقد نازنینست
ز خاک شاهدی روییده باشد
به هر بستان که برگ یاسمینست
وفایی گر نمی‌یابی ز یاری
مده دل گر نگارستان چینست
وفاداری مجوی از دهر خونخوار
وفایی از کسی جو که امینست
ندارد سعدیا دنیا وقاری
به نزد آن کسی کو راه بینست
که با من بخت و دوران هم به کینست
گهم خواند جهان گاهی براند
جهان گاهی چنان گاهی چنینست
که می‌داند که خشت هر سرایی
کدامین سروقد نازنینست
ز خاک شاهدی روییده باشد
به هر بستان که برگ یاسمینست
وفایی گر نمی‌یابی ز یاری
مده دل گر نگارستان چینست
وفاداری مجوی از دهر خونخوار
وفایی از کسی جو که امینست
ندارد سعدیا دنیا وقاری
به نزد آن کسی کو راه بینست
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل ۹
گوهر بعدی:غزل ۱۱
نظرها و حاشیه ها
سید جلال الدین سیادتی
۱۴۰۰/۵/۷ ۲۳:۲۸
با سلام
ظاهرا از ملحقات به اشعار سعدی است.
بعید به نظر می رسد از ایشان باشد .سبک شعر تقلید بسیار واضحی از سبک باباطاهر و اشعار منسوب به خیام است.
