هوش مصنوعی: این متن شعری است که بیانگر روحیه‌ی مبارزه، شجاعت و بی‌پروایی در برابر مشکلات و چالش‌های زندگی است. شاعر از طاعت و ثواب چشم پوشیده و به جای آن، به تلاش و همت بلند متکی است. او از دریا و طوفان نمی‌هراسد و با شجاعت به پیش می‌رود. همچنین، شاعر به نقد جامعه و رفتارهای ریاکارانه می‌پردازد و خود را از این گونه رفتارها متمایز می‌کند.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم انتقادی و اجتماعی موجود در متن نیاز به تجربه و درک بیشتری از جامعه دارد که معمولاً در سنین بالاتر حاصل می‌شود.

غزل ۴۵

ما امید از طاعت و چشم از ثواب افکنده‌ایم
سایهٔ سیمرغ همت بر خراب افکنده‌ایم

گر به طوفان می‌سپارد یا به ساحل می‌برد
دل به دریا و سپر بر روی آب افکنده‌ایم

محتسب گر فاسقان را نهی منکر می‌کند
گو بیا کز روی مستوری نقاب افکنده‌ایم

عارف اندر چرخ و صوفی در سماع آورده‌ایم
شاهد اندر رقص و افیون در شراب افکنده‌ایم

هیچکس بی‌دامنی تر نیست لیکن پیش خلق
باز می‌پوشند و ما بر آفتاب افکنده‌ایم

سعدیا پرهیزگاران خودپرستی می‌کنند
ما دهل در گردن و خر در خلاف افکنده‌ایم

رستمی باید که پیشانی کند با دیو نفس
گر برو غالب شویم افراسیاب افکنده‌ایم
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل ۴۴
گوهر بعدی:غزل ۴۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.