هوش مصنوعی: این شعر از سعدی، با زبانی زیبا و حکیمانه، به موضوعاتی مانند توبه، امید به بخشش الهی، اهمیت صداقت و پاکی درونی، و ناپایداری دنیا می‌پردازد. شاعر از گناهان خود آگاه است و به رحمت و بخشش خداوند امیدوار است. او تأکید می‌کند که اعمال انسان در دنیا و آخرت آشکار است و تنها قلب خالص و پاک ارزش دارد. همچنین، شاعر به اهمیت استفاده بهینه از عمر و پرهیز از اتلاف وقت اشاره می‌کند.
رده سنی: 15+ این متن حاوی مفاهیم عمیق فلسفی، اخلاقی و عرفانی است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، برخی مفاهیم مانند توبه، گناه و بخشش الهی ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال چندان قابل درک نباشد.

غزل ۴۴

باد گلبوی سحر خوش می‌وزد خیز ای ندیم
بس که خواهد رفت بر بالای خاک ما نسیم

ای که در دنیا نرفتی بر صراط مستقیم
در قیامت بر صراطت جای تشویشست و بیم

قلب زر اندوده نستانند در بازار حشر
خالصی باید که بیرون آید از آتش سلیم

عیبت از بیگانه پوشیدست و می‌بیند بصیر
فعلت از همسایه پنهانست و می‌داند علیم

نفس پروردن خلاف رای دانشمند بود
طفل خرما دوست دارد، صبر فرماید حکیم

راه نومیدی گرفتم رحمتم دل می‌دهد
کای گنه‌کاران هنوز امید عفوست از کریم

گر بسوزانی خداوندا جزای فعل ماست
ور ببخشی رحمتت عامست و احسانت قدیم

گرچه شیطان رجیم از راه انصافم ببرد
همچنان امید می‌دارم به رحمن رحیم

آن که جان بخشید و روزی داد و چندین لطف کرد
هم ببخشاید چو مشتی استخوان باشم رمیم

سعدیا بسیار گفتن عمر ضایع کردن است
وقت عذر آوردنست استغفرالله العظیم
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل ۴۳
گوهر بعدی:غزل ۴۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.