هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر از زیبایی و جذابیت معشوق خود سخن می‌گوید. او با استفاده از تشبیهات و استعارات زیبا، ویژگی‌های فیزیکی و اخلاقی معشوق را توصیف می‌کند. شاعر از جذابیت‌های ظاهری مانند مو، لب، و چهره معشوق و همچنین از ویژگی‌های اخلاقی مانند شوخ‌طبعی و جادوی عشوه‌گری او سخن می‌گوید. در عین حال، شاعر از درد و رنجی که این عشق به او وارد کرده نیز یاد می‌کند.
رده سنی: 16+ این متن شامل مفاهیم عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند رنج عشق و جذابیت‌های ظاهری ممکن است نیاز به بلوغ فکری و احساسی بیشتری داشته باشند تا به درستی درک شوند.

غزل ۶۳ - این غزل در تذکرهٔ مرآت الخیال امیر علیخان سودی به نام شیخ سعدی است:

بربود دلم در چمنی سرو روانی
زرین کمری ، سیمبری، موی میانی

خورشید وشی، ماه رخی، زهره جبینی
یاقوت لبی، سنگ دلی، تنگ دهانی

عیسی نفسی، خضر رهی، یوسف عهدی
جم مرتبه‌ای، تاج وری، شاه نشانی

شنگی، شکرینی، چو شکر در دل خلقی
شوخی، نمکینی، چو نمک شور جهانی

جادو فکنی، عشوه گری، فتنه پرستی
آسیب دلی، رنج تنی، آفت جانی

بیداد گری، کج کلهی، عربده جویی
شکر شکنی، تیرقدی، سخت کمانی

در چشم امل، معجزهٔ آب حیاتی
در باب سخن، نادرهٔ سحر بیانی

کی‌زلف و رخ و لعل لب او شده سعدی
آهی و سرشکی و غباری و دخانی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل ۶۲
گوهر بعدی:غزل ۶۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.