هوش مصنوعی: این شعر از غالب دهلوی، با تصاویر زیبا و استعاره‌های غنی، به توصیف طبیعت و حالات عاشقانه می‌پردازد. شاعر از گل‌ها، نسیم، ستاره‌ها و دیگر عناصر طبیعت برای بیان احساسات عمیق عاشقانه و فلسفی استفاده می‌کند. همچنین، مضامینی مانند زندگی، مرگ، عشق و زیبایی در آن دیده می‌شود.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و تصاویر نیاز به درک ادبی بالاتری دارند.

شمارهٔ ۴۹

سحر دمیده و گل در دمیدنست مخسپ
جهان جهان گل نظاره چیدنست مخسپ

مشام را به شمیم گلی نوازش کن
نسیم غالیه سا در وزیدنست مخسپ

ز خویش حسن طلب بین و در صبوحی کوش
می شبانه ز لب در چکیدنست مخسپ

ستاره سحری مژده سنج دیداری ست
ببین که چشم فلک در پریدنست مخسپ

تو محو خواب و سحر در تأسف از انجم
به پشت دست به دندان گزیدنست مخسپ

نفس ز ناله به سنبل درودنست بخیز
ز خون دل مژه در لاله چیدنست مخسپ

نشاط گوش بر آواز قلقلست بیا
پیاله چشم به راه کشیدنست مخسپ

نشان زندگی دل دویدنست مایست
جلای آینه چشم دیدنست مخسپ

ز دیده سود حریفان گشودنست مبند
ز دل مراد عزیزان تپیدنست مخسپ

به ذکر مرگ شبی زنده داشتن ذوقی ست
گرت فسانه غالب شنیدنست مخسپ
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.