هوش مصنوعی: این شعر به موضوعاتی مانند عشق، رنج، جدایی، و فلسفه‌ی زندگی می‌پردازد. شاعر از دردهای عاطفی، بی‌پناهی، و ناامیدی سخن می‌گوید و گاهی به مفاهیم عمیق‌تری مانند وجود خدا و سرنوشت انسان اشاره می‌کند. در برخی ابیات، شاعر از بی‌عدالتی و رنج‌های بشری شکایت دارد و در نهایت به پذیرش و تسلیم در برابر تقدیر می‌رسد.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار است. همچنین، برخی ابیات حاوی مفاهیم غم‌انگیز و پیچیده‌ای هستند که برای مخاطبان با درک بالاتر مناسب‌تر است.

شمارهٔ ۱۰۶

محو خودست لیک نه چون من درین چه بحث؟
او چون خودی نداشته دشمن درین چه بحث؟

افسانه گوست غیر چه مهر افگنی بر او
غم برنتابد این همه گفتن درین چه بحث؟

جیحون و نیل نیست دل ست از خدا بترس
گر نیست خون دیده به دامن درین چه بحث؟

بیچاره بین که جان به شکرخنده داده است
خویشانش ار روند به شیون درین چه بحث؟

بی پرده شو ز غصه و الزام ده مرا
گفتم که گل خوش ست به گلشن درین چه بحث؟

مژگان به دل ز ذوق نگه می رود فرو
بی رشته نیست جنبش سوزن درین چه بحث؟

بت را به جلوه دیده و بر جای مانده است
گر بحث می کنم به برهمن درین چه بحث؟

همسایه ناخوش ست خوشم همنشین خموش
گر نامه ام نهاد به روزن درین چه بحث؟

بعد از حزین که رحمت حق بر روانش باد
ما کرده ایم پرورش فن درین چه بحث؟

او جسته جسته غالب و من دسته دسته ام
عرفی کسی ست لیک نه چون من درین چه بحث؟
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.