باید ز می هر آینه پرهیز گفته اند
آری دروغ مصلحت آمیز گفته اند

فصلی هم از حکایت شیرین شمرده ایم
آن قصه شکر که به پرویز گفته اند

خون ریختن به کوی تو کردار چشم ماست
مردم ترا برای چه خونریز گفته اند؟

گویم ز سوز سینه و گوید که این همه
تا خود نگشته آتش دل تیز گفته اند

نشکفت دل ز باد تو گویی دروغ بود
از نوبهار آنچه به پاییز گفته اند

انداخت خار در ره و انداز خوانده اند
انگیخت گرد فتنه و انگیز گفته اند

گفتا سخن ز بی سر و پایان نه زیرکی ست
با قیس ره نوردی شبدیز گفته اند

نازی به صد مضایقه عجزی به صد خوشی
گر از تو گفته اند ز ما نیز گفته اند

غالب ترا به دیر مسلمان شمرده اند
آری دروغ مصلحت آمیز گفته اند