هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و احساسی است که در آن شاعر از دردها و رنج‌های زندگی سخن می‌گوید و از خداوند طلب کمک و نجات می‌کند. او خواهان پایان دادن به سختی‌ها و رسیدن به آرامش و رضایت است. همچنین، در بخش‌هایی از شعر، به مضامین عرفانی مانند طلب رحمت الهی و امید به زندگی بهتر اشاره شده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق عرفانی و احساسی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند مرگ، رنج و طلب کمک از خداوند نیاز به بلوغ فکری و تجربه بیشتری دارد.

شمارهٔ ۱۹۸

بر دل نفس غمم سرآور
چون ناله مرا زمن برآور

یا پایه آرزو بیفزای
یا خواهش ما ز در درآور

عمری ز هلاک تلخ تر رفت
مرگی ز حیات خوشتر آور

دردی به شکست ما برانگیز
نی نی علیی به خیبر آور

بی کاری ما گدازش ماست
زخمی به تراوش اندر آور

وانگاه ز ما به عرصه حشر
چسبیده تنی به بستر آور

ور زان که به هیچ می نیرزیم
ما را بربای و دیگر آور

رنگین چمنی ز شعله آرای
ابراهیمی ز آذر آور

آثار سهیل از یمن جوی
خورشید ز طرف خاور آور

لبهای به شکر درفشان را
دلهای به غم توانگر آور

جانهای به راحت آشنا را
طوبی بنشان و کوثر آور

ای ساخته غالب از نظیری
ها قطره ربای گوهر آور
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.