هوش مصنوعی: این شعر از غالب به بیان ناامیدی و سرخوردگی از عهد و پیمان شکنی معشوق می‌پردازد. شاعر با تکرار کلمه‌ی «غلط» بر بی‌وفایی و فریبندگی معشوق تأکید می‌کند و تمامی باورها و امیدهای گذشته را باطل می‌شمرد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عاطفی و ناامیدی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و زبان پیچیده‌ی شعر کلاسیک ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۲۲۲

تکیه بر عهد زبان تو غلط بود غلط
کان خود از طرز بیان تو غلط بود غلط

آن که گفت از من دلخسته به پیش تو رقیب
که غلط بود به جان تو غلط بود غلط

غنچه را نیک نظر کردم ادایی دارد
وین که ماند به دهان تو غلط بود غلط

دل نهادن به پیام تو خطا بود خطا
کام جستن ز لبان تو غلط بود غلط

این مسلم که لب هیچ مگویی داری
خاطر هیچمدان تو غلط بود غلط

هر جفای تو به پاداش وفایی ست هنوز
دعوی ما به گمان تو غلط بود غلط

آخر ای بوقلمون جلوه کجایی کاینجا
هر چه دادند نشان تو غلط بود غلط

شوق می تافت سر رشته وهمی ور نه
هستی ما و میان تو غلط بود غلط

آن تو باشی که نظیر تو عدم بود عدم
سایه در سرو روان تو غلط بود غلط

می پسندی که بدین زمزمه میرد غالب
تکیه بر عهد زبان تو غلط بود غلط
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.