هوش مصنوعی: این متن شعری است که به بیان احساسات عمیق و دردهای عاطفی می‌پردازد. شاعر از غم، مرگ، عشق، و رنج‌های زندگی سخن می‌گوید و با استفاده از استعاره‌ها و تصاویر شاعرانه، احساسات خود را بیان می‌کند. همچنین، مفاهیمی مانند تسلیم در برابر سرنوشت، انتظار برای مرگ، و جستجوی آرامش در میان سختی‌ها در این شعر دیده می‌شود.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین و نامفهوم باشد. همچنین، اشاره به مفاهیمی مانند مرگ و رنج‌های عاطفی نیاز به درک و بلوغ فکری دارد که معمولاً از سنین نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد.

شمارهٔ ۳۳۴

کافرم گر از تو باور باشدم غمخواریی
آزمند التفاتم کرده ذوق خواریی

از کنار دجله آتشخانه چندان دور نیست
کشتی ما بر شکستن زد درستان یاریی

شاد باش ای غم ز بیم مرگم ایمن ساختی
گشت صرف زندگانی، بود گر دشواریی

رشک نبود گر خدنگت جانب دشمن گرفت
در دم ساطور پنهانست زخم کاریی

برق از قهرت کباب بی محابا سوزیی
مرگ از لطفت هلاک دردمند آزاریی

با خرد گفتم چه باشد مرگ بعد از زندگی
گفت: هی خواب گرانی از پس بیداریی

ای دل از مطلب گذشتم دستگاهت را چه شد؟
شیونی، شوری، فغانی، اضطراری، زاریی

دارد انداز تسلسل در ضمیرم شوق دوست
همچو رقص ناله در کام و لب زنهاریی

دل نفس دزدید و خون گردید بخت چشم بین
کش به لعل و در توانگر کرده دزدافشاریی

زله بردار ظهوری باش غالب بحث چیست؟
در سخن درویشیی باید نه دکانداریی
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.