وزآن پس بتان را بدان چهره کرد
که فرزانه او را از آن بهره کرد

چنین گفت پس بر سر انجمن
که از زیردستان ما، مرد و زن

نخستین به یزدان نیایش کنید
پس آن گاه ما را ستایش کنید

که او کردگار است و من شهریار
مرا و شما را بدوی است کار

شدند آن همه کشور ایزد پرست
جهان از کف دیو وارون بجست

ز شاهان، وز مردم لشکری
همان نامه آمد به فرمانبری