یکی چار طاقی بنزدیک شهر
شده زهرِ آن شهر از او پادزهر

برآورده دیوارش از زرّ پاک
نه چوب و نه سنگ و نه خشت و نه لاک

ز زر بر نهاده بر او چار در
دو در سوی خاور دو را باختر

سوم بر جنوب و دگر بر شمال
سه در بسته دارند از آن ماه و سال

چهارم در آنک ارشوی شهریاز
گشاده همه ساله و کرده باز

نگهبان نشاند بر او مرد چند
ز بیم تباهی و بیم گزند

چو خواهند باد و هوای خنک
در خاوران برگشاید سبک

نگهبان چو بگشاد هم در زمان
شود باد و سرما از آن در دمان

بهنگام میوه که گرمای گرم
بود در خور کشور و باد نرم

در باختر برگشایند باز
رسد میوه و خوردنیها فراز

به گاه بهاران که باران و آب
بود درخور، آن در که بر آفتاب

گشایند تا ابر همی زآسمان
ببندد، ببارد هم اندر زمان