۲۱۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴

دل در جهان مبند جهان یار بی وفاست
تکیه برو مکن که برو تکیه بر هواست

با او بنوش باده که باری مقرر است
داده بده که سخت حریف کژ دغاست

مارست و چاه هر چه تو بینی زمال و جاه
مسکن در او مساز که در کام اژدهاست.
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.