هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از درد و رنج خود می‌گوید و نامه‌ای پر از غم و اندوه می‌نویسد. او از عشق‌های افسانه‌ای مانند لیلی و مجنون و عذرا و وامق یاد می‌کند و احساسات خود را با آنها مقایسه می‌کند. شاعر از ناتوانی خود در بیان کامل دردش سخن می‌گوید و از مخاطب می‌خواهد که نامه‌اش را با وجود ناقص بودن بپذیرد.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و عاشقانه است که درک آن به بلوغ فکری و احساسی نیاز دارد. همچنین، استفاده از اشارات ادبی و اسطوره‌ای مانند لیلی و مجنون و عذرا و وامق ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر چالش‌برانگیز باشد.
تکه ۱۹
من این نامه که اکنون می‌نویسم
به آب چشم پر خون می‌نویسم
ازین در بر نوشتم نامه لیکن
نه آن سوزست کاکنون می‌نویسم
به عذرا درد وامق می‌نمایم
به لیلی حال مجنون می‌نویسم
نگارا قصهٔ خود را به خدمت
نمی‌دانم که تا چون می‌نویسم
تو بپذیر، ارچه من عذری نیارم
تو خوش خوان، گرچه من دون می‌نویسم
به آب چشم پر خون می‌نویسم
ازین در بر نوشتم نامه لیکن
نه آن سوزست کاکنون می‌نویسم
به عذرا درد وامق می‌نمایم
به لیلی حال مجنون می‌نویسم
نگارا قصهٔ خود را به خدمت
نمی‌دانم که تا چون می‌نویسم
تو بپذیر، ارچه من عذری نیارم
تو خوش خوان، گرچه من دون می‌نویسم
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:تکه ۱۸
گوهر بعدی:تکه ۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
