بی غم نفسی نیست دل باخبر ما
زخمی است که سوزد به دل ما جگر ما

دیدیم که این چشم به آن روی سزا نیست
برخاسته منظور ز پیش نظر ما

ما شعله نماییم ولی تشنه نوازیم
چون ابر چکد آب ز برق شرر ما

شمشیر خجالت که کشد لاف درونان
بی رنگ برآید ز جگر نیشتر ما

می گفت به جان دوش سعیدا دل محزون
زینهار که از خود نروی بی خبر ما

«سعیدا»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir