هوش مصنوعی: این متن شعری است که به موضوعاتی مانند عشق، رنج، استقامت و بی‌پروایی در برابر مشکلات می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویر شعری مانند ساغر، آیینه، عندلیب و خار، بیان می‌کند که عاشقان و آزادگان از سختی‌ها و تهدیدها نمی‌هراسند و به راه خود ادامه می‌دهند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات مانند 'منصور' و 'دار' ممکن است نیاز به پیشینه‌ی فرهنگی یا تاریخی داشته باشند.

شمارهٔ ۲۲۹

ساغر از گردش ادوار چه پروا دارد
از شکستن سر سرشار چه پروا دارد

دوری از روی تو دل را ز سیاهی غم نیست
بی تو آیینه ز زنگار چه پروا دارد

دل خون بستهٔ من عاشق زخم ستم است
عندلیب چمن از خار چه پروا دارد

منع دل کس نتواند کند از کوی حبیب
عندلیب از در و دیوار چه پروا دارد

چین نگیرد به جبین روی زمین از افلاک
کاغذ از گردش پرگار چه پروا دارد

حرف حق گوی سعیدا ز جهان باک مدار
هر که منصور شد از دار چه پروا دارد
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.