آنچه قسمت کرده هر کس روزی خود می خورد
طعمهٔ خود باز و کرکس روزی خود می خورد

از ره نظاره عاشق کام می یابد ز حسن
با دهان دیده، نرگس روزی خود می خورد

منعمم از آن روی گندمگون مکن چون مور خط
خرمن حسن است هر کس روزی خود می خورد

هر که را قسمت به نوعی کرده رزاق جهان
آب از کف آتش از خس روزی خود می خورد

کس نمی ماند سعیدا بی نصیب از خوان او
هر که آمد پیش یا پس روزی خود می خورد