مانند کوی جانان کوی دگر نباشد
جنت اگر چه خوب است ز این خوبتر نباشد

دیدم به چشم حیرت در چشمهٔ تحیر
آن گوهری که مثلش در بحر و بر نباشد

اشعار خواجهٔ ما یکدست می نماید
آری کلام حق را زیر و زبر نباشد

امروز دفتر خود از معصیت سیه کن
تا نامهٔ تو فردا ننگ بشر نباشد

چون توتیا سعیدا شد خاک راه جانان
در خاطرش غباری ز این رهگذر نباشد