هوش مصنوعی: این متن به موضوعاتی مانند عشق، خرد، نفس، و جدال بین خیر و شر می‌پردازد. شاعر از تشبیه‌هایی مانند مرده در کفن برای توصیف اسارت در جسم و از گل و چمن برای بیان طراوت و زندگی استفاده می‌کند. همچنین، به قدرت عشق و سخن در زنده‌نگاه‌داشتن دل اشاره می‌شود و در نهایت، از رقابت و محبت در میان خلق خدا سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۲۷۸

هر آن تنی که گرفتار پیرهن باشد
چو مرده ای است که او زنده در کفن باشد

گل از طراوت آب و هواست خندان روی
شکفتگی نه به اندازهٔ چمن باشد

میان نفس [و] خرد گفتگوی ملک وجود
همان حدیث سلیمان [و] اهرمن باشد

دل مرا سخن عشق زنده ساخته است
نمیرد آن که دلش عاشق سخن باشد

چو آفتاب سیه قطعه ای است از شب تار
هر آن دلی که گرفتار جان و تن باشد

ز بسکه از دل و جان دوستم به خلق خدا
محب خویش سعیدا رقیب من باشد
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.