هوش مصنوعی:
این متن شعری عرفانی و عاشقانه است که به زیبایی‌های عشق و حقیقت می‌پردازد. در آن از مفاهیمی مانند بوسه، دل، عاشقان، آینه، و غیب استفاده شده است که همگی نشان‌دهنده‌ی عمق احساس و ارتباط با عالم معنا هستند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و تشبیهات به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارند.
شمارهٔ ۳۱۰
لعلش که کار بوسه به انداز می کند
دل را کباب شعلهٔ آواز می کند
[در] چشم عاشقان حقیقت شعار چرخ
خاکستر است آینه پرداز می کند
از بسکه ناز بر سر هم جمع کرده است
هر عضو او به عضو دگر ناز می کند
پوشد هر آن که چشم، سعیدا ز کاینات
بر روی خود ز غیب [دری] باز می کند
دل را کباب شعلهٔ آواز می کند
[در] چشم عاشقان حقیقت شعار چرخ
خاکستر است آینه پرداز می کند
از بسکه ناز بر سر هم جمع کرده است
هر عضو او به عضو دگر ناز می کند
پوشد هر آن که چشم، سعیدا ز کاینات
بر روی خود ز غیب [دری] باز می کند
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۰۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
