هوش مصنوعی: این متن به شهیدان و فداکاری‌های آنان می‌پردازد و از ایثار، جانبازی و عشق آنان به راه حق سخن می‌گوید. شاعر با استفاده از تصاویر شاعرانه مانند خون خشک‌نشده، لب تشنه در محشر و بوسه بر لب کوثر در بهشت، عظمت و پاکی شهیدان را توصیف می‌کند.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم عمیق عرفانی و توصیف‌های شاعرانه از شهادت و جنگ است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی تصاویر مانند زخم خونین و خنجر ممکن است برای کودکان نامناسب باشد.

شمارهٔ ۳۹۰

اگر چون خضر می بخشند جان را بر شهیدانش
خیالی غیر جانبازی نباشد در شهیدانش

دهان زخم از خون خشک ناگردیده برخیزند
کجا لب تشنگی بینند در محشر شهیدانش

خمارآلودهٔ می را به شیرینی نباشد دل
که کی بوسند در جنت لب کوثر شهیدانش

به تیغش کرده اند از جان و از دل کشتگان بیعت
که تا تلقین گرفتند از دم خنجر شهیدانش

سعیدا بی ادب در کوی جانان کس نمی آید
زمین بوسیده می آیند بر خنجر شهیدانش
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۸۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۹۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.