هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از دیدار معشوق و تأثیر عمیق آن بر شاعر سخن می‌گوید. شاعر با توصیف زیبایی‌های معشوق و احساسات خود، به جستجوی حقیقت و معنای زندگی می‌پردازد، اما در نهایت به ناکامی و تاریکی بخت خود اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه در این شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات فلسفی و انتزاعی نیاز به بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۴۶۳

رخ تو دیدم و در عالم دگر رفتم
تمام دل شدم و از پی نظر رفتم

به هر چمن که ز خط و رخ تو کردم یاد
میان سبزه و صد برگ تا کمر رفتم

چو شیشه سرخوش و صافیدل آمدم در بزم
چو آفتاب به سر بردم و به سر رفتم

چو تیر کج عقب افتاده بودم از مطلب
به زور باد و هوا گرچه پیشتر رفتم

برای آن که خبر یابم از حقیقت کار
بیامدم به صد امید و بی خبر رفتم

همان ز بخت سیه باز سر برون کردم
چو خامه تا به گلو گر در آب زر رفتم

ز بخت تیره سعیدا نیافتم خبری
چو آفتاب بسی گرچه دربدر رفتم
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۶۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۶۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.