هوش مصنوعی: این شعر بیانگر حالات عاشقانه و احساسات عمیق شاعر نسبت به معشوق است. شاعر از ناتوانی در درک کامل عشق و محبت سخن می‌گوید و از تغییرات دنیا و گذر سریع زمان اظهار ناآگاهی می‌کند. او زندگی خود را به معشوق گره زده و تنها او را می‌شناسد. در نهایت، شاعر از شور و هیجان درونی خود سخن می‌گوید که نمی‌داند چه کسی در خیالش نهان شده است.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.

شمارهٔ ۴۸۷

حال من این است غیر حال ندانم
عاشقم و رسم قیل و قال ندانم

ملک محبت کسی احاطه نکرده
مرتبه یادگیری عشق را کمال ندانم

در دل من سبز شد درخت محبت
تا چه ثمر بخشد این نهال ندانم

این همه رو زرد می کنند به دنیا
وه چه بلا شد به رنگ آل ندانم

محمل ایام بس شتاب روان است
تا به کجا می کشد مآل ندانم

زندگیم حلقه ای است بسته به زلفت
جز رخ و قد تو ماه و سال ندانم

چون ز خدا می رسد «الست» به گوشم
غیر «بلی» من دگر مقال ندانم

می شکند آنچه راست می کند از گل
بهر چه می سازد این کلال ندانم

پای خرد جانب تو کند [و] زبون است
خود بنمایی دگر جمال ندانم

در سر من شور طرفه ای است سعیدا
کیست نهان گشته در خیال ندانم
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۸۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۸۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.