هوش مصنوعی: این شعر از حافظ، تصاویر زیبایی از طبیعت و چمن‌زار ارائه می‌دهد و از عناصری مانند گل، لاله، بلبل، و صبا برای بیان احساسات شاعرانه استفاده می‌کند. شاعر از زیبایی‌های طبیعت و احساساتی مانند عشق، غم، و حسرت سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و احساساتی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، درک کامل شعر نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد.

شمارهٔ ۵۳۳

باز تا در جلوه آمد جام صهبا در چمن
لاله پر خون کرد از غیرت قدح را در چمن

رنگ می بازد به پیش بلبل از شرمندگی
گل لباس عاریت پوشیده گویا در چمن

خرمن گل را در آب گل ببین چون می رود
بسکه گل پامال کرد آن سرو بالا در چمن

باغبان دهر غافل دید اهل سیر را
چشم نرگس را ز غیرت کرد بینا در چمن

نی از او بویی شنیدم نی پیامی یافتم
چون صبا بسیار گردیدم سراپا در چمن

ابر نیسان است دایم چشم ما در هجر یار
خوش نباشد هر که نوشد باده بی ما در چمن

می تواند با فراغ دل چو بلبل ناله کرد
آن که را باشد اگر یک برگ گل جا در چمن

من که تنگی می کند عالم برای بودنم
چون توانم بود یک ساعت سعیدا در چمن؟
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۳۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۳۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.