کسی که شیوه حکمت گرفت گوی ربود
به حکمتست حکایت،نه کار سعی و جهود

برسم مردم عاقل زبان نگه می دار
که غافلان حسودند و منکران جحود

ز پیر دهقان بشنو،که نیک می گوید:
کسی که تخم نکو کاشت تخم بد ندرود

جهانیان به جهان آب خضر می جویند
و لیک قسمت آن کس شود که روزی بود

مرا که بودن و نابود هر دو یکسانست
چه حاصلست ز افسانهای کور و کبود؟

ز چه روی لطف دلم را بخود پناهی ده
بجاه و حرمت رندان عاقبت محمود

هزار جان و دل قاسمی فدای تو باد
که آفتاب یقینی و شاهد و مشهود