هوش مصنوعی: این متن به موضوعات عرفانی و معنوی می‌پردازد، از جمله توحید، عشق الهی، یقین، و دوری از تعلقات دنیوی. شاعر از نفس اماره و دوری از حق سخن می‌گوید و بر اهمیت تسلیم دل و جان به خدا تأکید می‌کند. همچنین، اشاره‌ای به عشق و رنج‌های هجران دارد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها برای نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار است. همچنین، برخی از مضامین مانند تسلیم در برابر خداوند و عشق الهی نیاز به بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۴۹۰

بصلاح آمد از اوصاف خدای ذوالمن
نفس اماره آواره بیچاره من

دیده کز نور یقین روشن و صافی گردد
غیر حق هیچ نبیند، نه بسر، نی بعلن

نفسی مست خدا باش و برون آی از خود
تا میسر شود این جا دم توحید زدن

دل و جان را بخدای دل و جان باید داد
تا بکی همچو زنان بر دل و جان لرزیدن؟

حق یقینست و خیالات جهان جمله گمان
نتوان نور یقین را بگمان پوشیدن

هرچه در ساغر ما ریخت از آن نوشیدیم
اگر از باده صافست وگر از دردی دن

هر که در دایره عشق تو آمد بنیاز
واجبش گشت چو پرگار بسر گردیدن

بس محالست درین راه خطرناک، ای دل
عشق ورزیدن و از بیم بلا ترسیدن

سالها قاسم بیچاره ز هجران بگریست
نوبت وصل شد و تا با بد خندیدن
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۸۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۹۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.