اگر در طاعتی، گر در گناهی
اگر چون که گران ور برگ کاهی

سبک را و گران را رو بحقست
نباشد ملک یزدان را تناهی

بغیر از دوست در عالم کسی نیست
که هم او آمرست و اوست ناهی

چه در کان و چه در شان، جمله حقست
الهی گو، الهی گو، الهی!

ترا «احببت ان اعرف » تمامست
چرا در فکر مال و فکر جاهی؟

بجز حق را مدان در هر دو عالم
اگر مرد رهی، گر مرد راهی

چو شاهی از گدایی یافت قاسم
گدایی میکند در پادشاهی