۱۷۵ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۵۵

آهم از بس که آتشین است
با ناله من اثر قرین است

نه عقل به من گذاشت نه دین
چشمت که بلای عقل و دین است

در مصحف عارضت به خوبی
ابروی تو آیت مبین است

آن خال سیه نگر که چون مور
در مزرع حسن خوشه چین است

افسوس که وصل دلبران را
خصمی چون هجر در کمین است

جان می کنمت نثار امشب
آن نقد که حاضر است این است

بیگانه ننگ و نام گشتم
خاصیت عشق اسیر این است
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۵۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۵۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.