داری تمام عالم اگر آشنا یکی است
از توست هر چه خواهی اگر مدعا یکی است

آیینه دار تفرقه باشد حضور دل
صد جلوه بیش و ساغر گیتی نما یکی است

در آب و خاک میکده دل دویی مباد
درد ته پیاله و صاف وفا یکی است

داریم قاتلی که ز یاد خرام او
گرد خرابه دل و آب بقا یکی است

در دانه تو دید فلک پاک گوهری
هر چند سعی کامل نشو و نما یکی است

گر چشم پاک هست ز آلودگی چه باک
نور چراغ مسجد و میخانه ها یکی است

پرواز خنده گل شوخ هوای کیست
زلف پری و جلوه بال هما یکی است

گر عیب از هنر نشناسیم دور نیست
صد رنگ جلوه هست که در چشم ما یکی است

گلدسته حواس ز یک رشته بسته اند
داری دل درست اگر مدعا یکی است

آسوده باش اسیر که از فیض یکدلی
تأثیر آب و آتش و خاک و هوا یکی است