هوش مصنوعی: این متن بیانگر احساسات شاعر پس از جدایی از معشوق است. شاعر از این جدایی اظهار ندامت می‌کند و به عدالت الهی و رضایت به تقدیر اشاره می‌کند. در پایان، شاعر به فنا شدن خود در برابر وجود حق تعالی اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، استفاده از زبان شعری و استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۸

چون شدستی ز من جدا صنما
ملتقی لم ترکت فی ندما

حق میان من و تو آگاه است
هو یکفی من الذی ظلما

ور به دست تو آمده است اجلم
قد رضیت بما جری قلما

گشت فانی ز خویش چون عطار
گفت غیر از وجود حق عدما
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.