هوش مصنوعی:
این شعر از درد و اندوه عمیقی سخن می‌گوید که نه تنها گوینده، بلکه تمام جهان را دربرگرفته است. آتش مصیبت و غم چنان گسترده است که گویی دوزخ به زمین آمده و دل همه، از مرد و زن تا پیر و جوان، می‌سوزد. شمع و موسیقی نیز در این ماتم سهیم هستند. شعر به سوگ فردی به نام بوسعید اشاره دارد که گویا شخصیتی محبوب و والامقام بوده و فقدان او جهان را به آتش کشیده است. همچنین، از عشق و رنج عاشقان نیز سخن به میان آمده است.
رده سنی:
16+
این شعر دارای مضامین عمیق عاطفی و فلسفی مانند سوگ، عشق و رنج است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی کلاسیک نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
شمارهٔ ۶ - مرثیه ی سلطان ابوسعید
باز ازین واقعه ما را دل و جان می سوزد
نه دل ما، که دل خلق جهان می سوزد
گوییا آتش دوزخ به جهان در زده اند
که دل مرد و زن و پیر و جوان می سوزد
چنگ در چنگ مغنی ز درون می نالد
شمع در مجلس ما گریه کنان می سوزد
نه منم سوخته در دهر که از آتش مهر
دل چرخ از غم سلطان جهان می سوزد
بوسعید آن شه فرخ رخ فرخنده وصال
آنکه در ماتم او کون و مکان می سوزد
شاه در خاک نهاد این فلک چابک سیر
در همه جایگهی آتش از آن می سوزد
عاشق سوخته با انده و غم می سازد
حیدر خسته دل از عشق فلان می سوزد
نه دل ما، که دل خلق جهان می سوزد
گوییا آتش دوزخ به جهان در زده اند
که دل مرد و زن و پیر و جوان می سوزد
چنگ در چنگ مغنی ز درون می نالد
شمع در مجلس ما گریه کنان می سوزد
نه منم سوخته در دهر که از آتش مهر
دل چرخ از غم سلطان جهان می سوزد
بوسعید آن شه فرخ رخ فرخنده وصال
آنکه در ماتم او کون و مکان می سوزد
شاه در خاک نهاد این فلک چابک سیر
در همه جایگهی آتش از آن می سوزد
عاشق سوخته با انده و غم می سازد
حیدر خسته دل از عشق فلان می سوزد
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵ - و له ایضا
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷ - و له ایضا
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
