هوش مصنوعی: این شعر عرفانی از حافظ، به موضوعات عشق الهی، نیاز بنده به معبود، مستی و شوریدگی عارفانه، و رازداری در عشق اشاره دارد. شاعر از حالات روحانی و عشق به معشوق حقیقی سخن می‌گوید و از مفاهیمی مانند نیاز، عجز، و سوز دل یاد می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و استعاره‌های پیچیده است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر دشوار بوده و نیاز به شناخت ادبیات عرفانی دارد.

شمارهٔ ۲۵ - و له ایضا

المنة لله که در میکده بازست
زآن رو که مرا بر در او روی نیازست

خمها همه در جوش و خروشند ز مستی
و آن می که در آنجاست حقیقت نه مجازست

از وی همه مستی و غرورست و تکبر
وز ما همه بیچارگی و عجز و نیازست

رازی که بر خلق نگفتیم و نگوییم
با دست بگوییم که او محرم رازست

شرح شکن زلف خم اندر خم جانان
کوته نتوان کرد که آن قصه درازست

پای دل مجنون و خم طره ی لیلی
رخساره ی محمود و کف پای ایازست

بر دوخته ام دیده چو باز از همه عالم
تا دیده ی من بر رخ زیبای تو بازست

در کعبه ی کوی تو هر آن کس که درآمد
از قبله ی ابروی تو در عین نمازست

ای مجلسیان! سوز دل حیدر مسکین
از شمع بپرسید که در سوز و گدازست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴ - و له ایضا
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶ - و له ایضا
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.