درمان دل خسته ندانم ز که جویم
یا حال پریشانی خاطر به که گویم

خود با که توان گفت که در آتش هجران
خوناب دل و دیده چه آورد به رویم

تا سر بودم بر سر زانو نهم از غم
تا جان بودم در طلب وصل بپویم

ترک سر و زر گویم و روی از تو نتابم
رخسار به خون شویم و دست از تو نشویم

تا بر سر من بگذری از ناز و تکبر
در پای تو افتاده چو خاک سر کویم

ای دوست! چه گویم من بیچاره ی مسکین
کز زلف چو چوگان تو سرگشته چو گویم

گر زآنکه به تیغ تو شوم کشته چو حیدر
من ترک تو ای ترک پری چهره ی نگویم