هوش مصنوعی: این شعر از بهار، شراب، معشوق و موسیقی به عنوان عناصر لذت‌بخش زندگی یاد می‌کند و تأکید می‌کند که حضور معشوق و طبیعت زیبا، حتی رنج‌ها را نیز شیرین می‌سازد.
رده سنی: 16+ اشاره به موضوعاتی مانند شراب و مستی و همچنین استفاده از استعاره‌های عاشقانه ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب باشد.

شمارهٔ ۵۰ - بهاریات

بهار و باده و روی نگار خوش باشد
نوای بلبل و بانگ هزار خوش باشد

نگار موی میان در کنار، وقت صبوح
کنار سبزه، میان بهار خوش باشد

شراب در سر و مطرب حریف و ساقی مست
نگار در بر و گل در کنار خوش باشد

بهار خرم و جام شراب و نغمه ی چنگ
چگونه بی رخ آن غمگسار خوش باشد

هر آن کسی که چو من بلبل گلی گردد
اگر خورد ز غمش زخم خار خوش باشد

ز مشک بر ورق روی همچو برگ گلش
محقق است که خط غبار خوش باشد

میان مجلس اغیار و گفتگوی رقیب
اگر کرشمه کند چشم یار خوش باشد

به مجلسی که کشم جام زهر چون حیدر
ز دست او چو می خوشگوار خوش باشد

جفا و جور کش ای ناتوان که بر بنده
جفا و جور خداوندگار خوش باشد
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۹ - و له ایضا
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۱ - فی البدیهه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.