هوش مصنوعی:
این متن به داستان فردی می‌پردازد که با جهل خود را شایسته امانت می‌داند، اما پس از مواجهه با حقیقت، متواضعانه می‌پذیرد که عالم نیست و بار امانت را بر دوش می‌گیرد. این متن از عناصر عرفانی و اخلاقی برای بیان مسئله تواضع و پذیرش مسئولیت استفاده می‌کند.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که درک آن برای کودکان دشوار بوده و مناسب مخاطبانی با سطح درک بالاتر است. همچنین، استفاده از زبان شعر کلاسیک ممکن است برای سنین پایین نامفهوم باشد.
بخش ۱۷۲ - در بیان قبول کردن آدم امانت را
چون بر او عرض امانت شد به جهل
خویش را فرزام هم دانست و اهل
دید مسجود ملایک خویش را
هم معلم اسم پیش از پیش را
هم بر او کردند عرض اختیار
راستی گفتا منم عالم مدار
پای پیش آورد و زانو برشکست
بار سنگین امانت دوش بست
خویش را فرزام هم دانست و اهل
دید مسجود ملایک خویش را
هم معلم اسم پیش از پیش را
هم بر او کردند عرض اختیار
راستی گفتا منم عالم مدار
پای پیش آورد و زانو برشکست
بار سنگین امانت دوش بست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۱۷۱ - در بیان مکالمه خدا با روح
گوهر بعدی:بخش ۱۷۳ - در بیان قصه ی لر که رندان فریبش دادند
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
