هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه به بیان احساسات و عواطف عمیق عاشق نسبت به معشوق می‌پردازد. شاعر از نگاه عاشق، بوسه، و دیدار معشوق سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که عشق واقعی فراتر از گناه و ثواب است. همچنین، او از رنج‌های عشق و تأثیرات آن بر دل ویرانه‌اش می‌نالد و در پایان، از ترس از دست دادن معشوق حتی در خواب نیز سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه عمیق و احساساتی است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند رنج عشق و دل‌ویرانه ممکن است برای نوجوانان جوان سنگین باشد.

شمارهٔ ۹

عاشق ار بر رخ معشوق نگاهی بکند
نه چنان است گمانم که گناهی بکند

ما به عاشق نه همین رخصت دیدار دهیم
بوسه را نیز دهیم اذن که گاهی بکند

آنکه آرایش این باغ ازو بود اکنون
نگذارند که از دور نگاهی بکند

دیدن چهره ی معشوق ثواب است خصوص
که دمی در دل بیرحم تو راهی بکند

آنچه با این دل ویرانه غم عشق تو کرد
کافرم گر به دهی هیچ سپاهی بکند

دوش دیدم که درآمد ز درم یار به خواب
اثر این خواب به بیداری الهی بکند

باکم از قتل صفایی به ستم نیست ولیک
ترسم از دست تو یک نیم شب آهی بکند
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.