هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از حسرت و درد عشق ناکام سخن می‌گوید. شاعر از بی‌وفایی معشوق و بی‌توجهی دنیا به عاشقان شکایت دارد و ارزش‌های معنوی را بر مادیات ترجیح می‌دهد. او عشق را فراتر از ظواهر دنیوی می‌داند و وفاداری را تنها در راه عشق حقیقی می‌جوید.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار بوده و ممکن است نیاز به بلوغ فکری برای درک صحیح معانی داشته باشد. همچنین برخی اشارات به درد و رنج عشق ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب باشد.

شمارهٔ ۱۲

عشاق تو جز دیده ی خونبار نخواهند
غیر از دل آزرده افکار نخواهند

فریاد که این درد مرا کشت که آن دوست
با من نکند مهر که اغیار نخواهند

ای بوالهوسان دور شوید از من مسکین
مردان دهش رونق بازار نخواهند

گو قیمت ما بشکند آنجا که کسی را
باشند خریدار و خریدار نخواهند

ما را هوس انجمنی نیست که عشاق
جز خلوت و در دل گله با یار نخواهند

گویی بر زاهد چه حدیث از می و معشوق؟!
این طایفه جز جبه و دستار نخواهند

منصور از آن بر سر دار است که خوبان
ارباب وفا جز به سر دار نخواهند

تا باشدشان عذر جفا خیل نکویان
جز عاشق بدنام گنهکار نخواهند

آنها که ز خوبان دلشان است به دامان
صد خرمن گل گلشن و گلزار نخواهند

جان بر کف خود گیر صفایی به ره عشق
در کوی بتان درهم و دینار نخواهند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.