۲۱۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۲

با آن که کسی نیست به وارستگی ما
هست از چه به گیسوی تو دلبستگی ما

بشکست مرا پشت اگر بار درستی
میزان درستی شده بشکستگی ما

ما خسته دلان قلب جهانیم و از این رو
دل خسته جهانیست ز دل خستگی ما

در مملکتی کاتش آشوب بود تند
بی جا نبود کندی و آهستگی ما

از حسن عمل با خط برجسته از این پس
تاریخ گواه است به برجستگی ما
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.